Opis zabiegu
Nadmierna potliwość jest wynikiem nadaktywności jednego z rodzajów gruczołów potowych, należących do gruczołów wydzielania zewnętrznego. Gruczoły tego typu są zlokalizowane niemal na całej powierzchni ciała, ale jest ich szczególnie wiele na dłoniowej stronie rąk, na stopach pod pachami. Osoby z nadmierną potliwością mogą wydzielać olbrzymią objętość potu. To oznacza, że ich dłonie, stopy, klatka piersiowa lub pachy (w zależności od tego, której części ciała dotyczy nadmierna potliwość) są stale wilgotne. To utrudnia wykonywanie zwykłych, codziennych czynności i może być przyczyną kłopotliwych sytuacji w życiu zawodowym lub towarzyskim.
Toksyna botulinowa jest środkiem leczniczym podawanym w postaci iniekcji do skóry. Jest zalecana w leczeniu nadmiernej potliwości, a od wielu lat jest stosowana w terapii kurczu mięśni oczu, twarzy i szyi. Ponadto znalazła zastosowanie w leczeniu kurczu mięśni u dzieci z porażeniem mózgowym. Toksyna botulinowa od lat 70. służy do likwidowania zmarszczek mimicznych twarzy.
Toksyna botulinowa (botulina typ A) jest doskonale oczyszczonym preparatem białka uzyskiwanym z bakterii Clostridium botulinum. Po wstrzyknięciu do skóry niewielkiej dawki, botulina blokuje działanie nerwów, które zaopatrują gruczoły potowe. To zapobiega wydzielaniu przez nie potu. Blokada zakończeń nerwowych utrzymuje się przez 6-12 tygodni, po których powstają nowe zakończenia nerwowe zastępując te wcześniej zablokowane. To oznacza, że efekt leczenia utrzymuje się przez kilka miesięcy, ale w końcu zanika.
Czy zabieg jest bolesny?
Leczenie nadpotliwości wiąże się z wykonaniem iniekcji w okolicy poddanej leczeniu. Doznania bólowe związane są z odczuwaniem mikroiniekcji (powierzchowny zastrzyk do skóry, wykonany cienką igiełką). W celu zminimalizowania dyskomfortu lekarz nakłada na ok. 30 minut przed zabiegiem krem znieczulający (Emla), a w czasie iniekcji stosuje spray znieczulający.
Kiedy widoczny jest efekt? Jak długo się utrzymuje?
Efekt zmniejszenia wydzielania potu pojawia się po 72 godzinach i jest maksymalny po ok. 7-10. dniach. Statystycznie uzyskuje się redukcję nadmiernego pocenia w danym obszarze w zakresie 60 proc. – 95 proc. Ponad 95 proc. pacjentów jest zadowolonych z efektu zabiegu, co wiąże się z odczuciem redukcji wydzielania potu o co najmniej połowę. Odpowiedź na leczenie wykazuje indywidualne różnice. Jednocześnie można wykonać zabieg w kilku okolicach np. pachy oraz dłonie. Kolejna sesja leczenia może być przeprowadzona po wygaśnięciu efektu poprzedniej, co następuje średnio po 7 miesiącach. Lekarz decyduje, kiedy przeprowadzić kolejną sesję leczenia. Ustąpienie efektu i powrót pocenia się, jest wyznacznikiem terminu kolejnego zabiegu.
Jak przebiega terapia?
Okolica poddana leczeniu znieczulana jest kremem Emla nakładanym na ok. 30 minut przed zabiegiem. Lekarz wstrzykuje bardzo małe ilości toksyny botulinowej (0,1 – 0,2 ml) w kilkanaście punktów równomiernie rozłożonych na leczonym obszarze. Dodatkowo może stosować spray znieczulający, który ogranicza dyskomfort związany z mikroiniekcjami. Zabieg trwa ok. 30 minut.
Zalecenia pozabiegowe
Zalecenia pozabiegowy (przestrzeganie zasad aseptyki i higieny) wynikają z licznych powierzchownych iniekcji do skóry. Pacjent może wrócić natychmiast do codziennych aktywności.
Przeciwwskazania oraz działania niepożądane
Wynikają z zastosowania toksyny botulinowej (patrz: Toksyna botulinowa (Botox, Azzalure, Bocouture)) z uwzględnieniem specyfiki zabiegu leczenia nadpotliwości. W przypadku właściwie wykonanego zabiegu istnieje znikome ryzyko niepożądanego działania toksyny botulinowej na mięśnie. Możliwe negatywne działanie to ewentualne siniaczki w miejscach iniekcji, które znikają po kilku dniach.
Wskazania
W czasie konsultacji lekarz ocenia, czy nadmierna potliwość jest jednym z objawów schorzenia ogólnoustrojowego (np. nadczynność tarczycy, przytarczyc) lub występuje z innej przyczyny. Zastosowanie toksyny botulinowej jest zabiegiem zupełnie bezpiecznym, dedykowanym dla pacjentów z rozpoznaną nadpotliwością samoistną ale również dla osób, które pragną ograniczyć fizjologiczne pocenie się niektórych okolic ciała (np. pachy, dłonie, stopy) aby poprawić komfort życia. Miejscowe ograniczenie pocenia nie ma negatywnego wpływu na funkcjonowanie organizmu, nie zaburza mechanizmów termoregulacji, nie przekłada się na zwiększoną potliwość w innych regionach ciała.
